چهارده زنگ برج یادبود هلیفکس داستانی را روایت می کند. در برج ساعت شهرداری عقربه ها روی لحظه ی شروع داستان متوقف شده اند. مردم هلیفکس هربار با خاطره ای داستان را کامل می کنند؛ خاطره ی کسانی که حالا همه شان مرده اند. خانه های سنگی مستحکم زخم های قدیمی را پنهان کرده اند و درختان بلند خیابان ها را بازسازی کرده اند، اما ریشه های داستان هنوز وجود دارد. ششم دسامبر ۱۹۱۷ مثل بقیه ی روزها شروع شده بود؛ زن ها صبحانه درست می کردند، مردها سر کار می رفتند و بچه ها برای مدرسه رفتن آماده می شدند. اما ناگهان همه چیز متوقف شد. دو کشتی در بندر هلیفکس با هم برخورد کردند یک کشتی با مهمات بارگیری شده بود و یک کشتی تجهیزات پزشکی و دارو حمل می کرد هر دو کشتی باید به اروپای در حال جنگ می رسیدند. در این کتاب داستان پنج خانواده را می خوانید که در این رویداد وحشتناک حضور داشتند، آسیب دیدند و برای بازسازی زندگی از دست رفته تلاش کردند.