درونمایه‌ی اثر پیش رو بررسی شیوه‌ی رویارویی انسان‌ها با یک شکاف است: شکاف میان چیزها آن‌گونه که هستند و آن‌گونه که باید باشند. نویسنده بر آن است تا روشن کند که انسان‌ها چگونه می‌توانند با اتخاذ چشم‌اندازی درست، به‌جای فروغلتیدن و نابود شدن در این شکاف، از کنار آن بگذرند یا دستکم در حوالی آن سکنا گزینند. جان مورل شیوه‌ی واکنش انسان‌ها را به این‌گونه ناهمخوانی‌ها بسته به نوع نگرش آنان می‌داند، به اینکه جهان و زندگی خود را تراژیک ببینند یا کمیک. بنابراین، در این‌جا تراژدی و کمدی نه به‌عنوان دو گونه‌ی ادبی، بلکه به‌عنوان دو شیوه‌ی نگرش به چیزها یا دو نوع جهان‌بینی بررسی می‌شوند. ازاین‌رو شواهد کتاب بیش از آنکه ادبیات باشد از زندگی‌نامه‌ها، رویدادهای تاریخی، و رفتارهای روزمره گرفته شده است. این کتاب می‌تواند به‌ویژه برای پژوهشگران روان‌شناسی، جامعه‌شناسی، ادبیات و فلسفه سودمند باشد.