اشکانیان جزو گروه‌های آریایی بودند که به ایران مهاجرت کردند و در شرق ایران ساکن شدند. آنها مردمی جنگجو از قبیله پرنی بودند که در حدود پنج سده، شاهنشاهی مقتدری را در فلات ایران اداره کردند. این قبایل در ابتدا به‌صورت چادرنشین در اطراف رود جیحون تا کرانه‌‌های دریای خزر و دریاچه آرال می زیستند. پرنی‌ها در حدود 250پیش از میلاد به سرپرستی ارشک، به منطقه پارت نفوذ کردند و در آنجا اقتدار یافتند.فرهنگ و تمدن در این دوره اوج شکوفایی و تنوع بود. اشکانیان با پذیرش فرهنگ‌های مختلف، از جمله فرهنگ یونانی، توانستند شاهنشاهی خود را به یک مرکز مهم تجاری و فرهنگی تبدیل کنند. آنان با اسب عجین بودند و شیرین‌ترین تفریح برای آنان شکار بود. چوگان نیز که در دوره اشکانیان پدید آمد، از تفریحات محبوب بود. آنها علاقه بسیاری به جشن و ضیافت داشتند و به همین دلیل موسیقی نیز مورد توجه بود. نقوش متداول به جا مانده از این دوره معمولا شامل تصاویری از شکارهای سلطنتی و اهدای نشان توسط پادشاهان است. این نقوش معمولا شامل انواع نقش برجسته، فرسکو و دیوارنگاری می‌شد همچنین از الگوهای هندسی و طرح گیاهان به‌صورت گچ‌بری بر در و دیوار نیز استفاده می‌شده است.