این اثر سه فصل عمده با این عنون ها دارد: «ساحت های من و دیگری»، «آیا نویسنده وجود دارد؟» و «چه کسی شکسپیر را نوشت؟». به گفته ی اخوت، فصل اول این کتاب درون مایه ای دارد که در آن، یک «من» و یک «دیگری» است که پشت سر این «من» قرار دارد. در این فصل، زندگی نامه ی خودنوشت گرترود استاین از چشم آلیس بی تکلاس، و پنج برادارن رومن گاری و درواقع، «من» هایی که این نویسنده در آثارش استفاده کرده، مورد بحث قرار گرفته است. در همین فصل در مطلبی، درباره ی همانندی های ناخواسته ی آدم هایی که هم اسم هستند؛ ولی هیچ ربطی به هم ندارند، بحث شده و در مقاله ای دیگر، زندگی نامه ی خودنوشت در قالب داستان بررسی شده و به رمان «حباب شیشه»ی سیلویا پلات اشاره شده است. همچنین امضاهای شکسپیر، مطلب دیگر این بخش است. در فصل دوم این کتاب با عنوان «آیا نویسنده وجود دارد؟»، پنج مقاله آمده است که یکی از مقالات درباره ی «افسون؛ جزیی در «دن کیشوت»» است. در فصل سوم با عنوان «چه کسی شکسپیر را نوشت؟»، سه مقاله ارائه شده، که این قسمت گذاری بین آدم های مختلف است که تا کنون در قالب شکسپیر ظاهر شده اند. به گفته ی اخوت، تا کنون حدود ۵۳ نفر ادعا کرده اند که آثار شکسپیر را نوشته اند، که این فصل گذری بر این آدم ها دارد.