ت. س. الیوت، شاعر برجسته ی انگلیسی، عمدتاً به واسطه ی شعرهای برجسته اش شناخته میشود که به حق جایگاه رفیعی در ادبیات قرن بیستم دارند اما علاوه بر شاعری او منتقد ادبی بزرگی نیز هست. الیوت در مقالات ادبی خود در شمایل ناقد هوشیار جامع نگر موشکاف و مستقلی ظاهر میشود که میکوشد تا در ادامه ی کار ناقدان ادبی برجسته ی پیش از خود و در عین اشراف بر دستاوردهای آنها مبانی معیارها و چارچوب های محکمی برای تعریف شعر، رمان نمایش و نقد آنها عرضه کند و راه را بر نقدی جامع ،کاشفانه راه گشا و تاحدامکان به دور از اغراض شخصی بگشاید. الیوت در بررسی آثار برجسته ی ادبیات غرب آنها را متأثر از وضعیت اجتماعی فرهنگی زمانه ی خودشان و توأمان وام دار ادبیات یونان و روم در مقام منابع لایزال فرهنگی ادبی ادبیات غربی میبیند در عین حال او پیوستار تاریخی فرهنگ و ادبیات غرب را در پیوند با کلیت جغرافیای اروپایی واجد وجه نجات بخش بالقوه ای برای جامعه ی جهانی می داند که به لحاظ سیاسی اجتماعی نیز جای بررسی جدی دارد.