پیتر سینگر، فیلسوف اخلاق استرالیایی و نظریه‌پرداز برجستۀ اخلاق زیستی، می‌کوشد بر پایۀ شواهدی که به‌ویژه از نظریۀ بازی‌ها وام گرفته، نشان دهد تفسیر دست‌راستی از سرشت انسان، بر پایۀ نظریۀ تکامل، ناصواب است و باید با تفسیری همکارانه که نفع فرد را در گرو نفع همگان می‌بیند جایگزین شود. سینگر در پی آشتی دادن داروینیسم با سوسیالیسم است. برای دستیابی به این مقصود، او نخست دو وصلت نامیمون تاریخی را هدف قرار می‌دهد. وصلت نخست، میان داروینیسم و سرمایه‌داری است. وصلت دوم نیز میان سوسیالیسم و مارکسیسم برقرار است. او می‌کوشد با باز کردن این دو گره، دو عنصر آزادشده، یعنی داروینیسم و سوسیالیسم، را با هم پیوند زند. اما این پیوند تنها هنگامی ممکن است که حک و اصلاحاتی در هر دو نظریه صورت گیرد.