پی پی جوراب بلند یک دختر ۹ ساله است. همه کسانی که او را می‌شناسند او را عجیب و غریب می‌دانند. او روش ویژه‌ای برای انجام کارهایش دارد که همه را به شگفتی وا می‌دارد. بچه‌ها او را دوست دارند و با او به آن‌ها خیلی خوش می‌گذرد و اما "آدم بزرگ‌ها" گاهی از دست او خشمگین می‌شوند اما پی پی می‌گوید: "شما از بچه‌ای که مادرش تو آسمان‌هاست و پدرش پادشاه آدم خورهاست چه انتظاری دارید". لیندگرن در این داستان، دختری مستقل و جسور در رویارویی با جهان بزرگسالان را به نمایش می‌گذارد. پی پی در این رمان و دو دنباله آن، "پی پی به کشتی می‌رود" و "پی پی در دریاهای جنوب" با شیوه‌های دیکتاتوری متداول، واقعیت‌های بر ساختهٔ بزرگسالان، نظم و دستورهای خسته کننده در کشمکش است. روح داستان پی پی ضدیت با استبداد است. پی پی برخلاف شخصیت‌های تو سری خور در داستان‌های کودکان آن دوران، با اعتماد به نفس و نیرومند است. نقش پی پی، شادی بخشیدن به زندگی کودکان است.