در دهه‌ی پنجاه ریشارت کاپوشچینسکی بعد از اتمام تحصیلات دانشگاهی‌اش به‌عنوان خبرنگار برون‌مرزی روزنامه‌ی «اشتاندار موآدیش» مشغول به کار شد. او در کنار بازدید از چندین کشور در قاره‌ی آفریقا چون مصر، لیبی و بعضی از کشورهای آفریقای غربی به هند، چین، ایران و سپس السالوادور رفت و در طول این سفرها نسخه‌ای از کتاب تواریخ هرودوت را با خود داشت. کاپوشچینسکی در این کتاب سعی به رمز‌گشایی از پیچیدگی‌ها و رویدادهایی می‌کند که در دیدار از هر محیط تازه با آن‌ها روبه‌رو می‌شود و در این مسیر تواریخ همچون راهنمای گردشگری به یاری او می‌آید و حضور اثیری هرودوت به‌سان ویرژیل برای دانته، وی را هدایت می‌کند. همسفر با هرودوت شرح این ماجراها و توازی آن‌ها با رویدادهایی‌ست که هزاران سال قبل روی داده است. با بستن این کتاب این‌طور به نظر خواهد آمد که علی‌رغم پیشرفت‌های شگرف بشر در طول تکامل تمدن، گویی برخی عناصر این تمدن نه تغییر یافته‌اند و نه تغییر خواهند یافت.منتقد گاردین کتاب را بسیار الهام‌بخش و عمیقاً اندیشمندانه خوانده است. او کتاب را مجموعه‌ای درهم‌تنیده و جذاب از اتوبیوگرافی، نقد ادبی و مراقبه دانسته است که توانسته به‌خوبی سفر هرودوت را به سفرهای خودش پیوند دهد.