چشم‌هایم می‌سـوزد، شـانه‌هایم سنگین است، اما می‌دانم که تا طلوع خورشید بـه نحـوی غیرمعمـول هشـیار و قبراق خواهم بود و حتی لحظه‌ای تسلیم خواب نخواهم شد. علتش مانعی است که در سرم است، مثل وزوزی ذهنی که فکـرم را پریشـان می‌کند. گذشته. مامان. خاطره‌ها. کودکی‌ام، کـه مـدت‌ها فکـر می‌کـردم کـاملا پشت ‌سر گذاشته‌ام، در این شبی که قرار است پدر شوم دوباره با جزئیات مقابـل چشم‌هایم نقش می‌بندد. نقاش‌ ستاره‌ها هفتمین رمان این نویسنده‌ی فرانسوی است. نویسنده در این داستان تکان‌دهنده بر گستردگی بی‌حدومرز توانایی خیال‌پردازی تاکید می‌کند و به یادمان می‌آورد که تنها عشق التیام‌بخش‌ترین مرهم بر عمیق‌ترین زخم‌های انسان است.