مکتب‌های نظریای که در این کتاب موضوع بحث قرار میگیرند عمدتاً با ارجاعات بین‌المللی گسترده‌ای حمایت میشوند و همین در برخی موارد به روند به‌روزماندن‌شان حتا پس از مرگ نظریه‌پردازان‌شان یاری میرساند. از آن‌جا که اغلب این مکتب‌ها به نام نظریه‌پردازان‌شان شناخته میشود، فصل‌های کتاب نیز با نام آن‌ها ترتیب یافته است که عبارت‌اند از: ساموئل ایزنشتات، زیگمونت باومن، آلن تورن، میشل فوکو، توماس لاکمن، ژان بودریار، ایمانوئل والرشتاین، "جامعه‌شناسی تاریخی نوین" (چارلز تیلی، تدا اسکاچپول، مایکل مان)، هارتموت اِسِر، ریچارد سِنِت، اولریش بِک، "تحلیل جامعه‌شناختی شبکه" (مارک گرانووتر، رونالد برت، هریسون وایت)، "نونهادگراییِ جامعه‌شناختی" (جان مِیِر، فرانک دابین)، و "نظریه‌پردازان پسامدرن جامعه‌شناسی فرانسه" (کالج جامعه‌شناسی، ادگار مورن، میشل مافزولی، برونو لاتور). چهار مکتب از این سیاهه، چنان که مشهود است، نظریه‌هایی را در بر میگیرد که نمیتوان آن‌ها را فقط با نام یک نظریه‌پرداز مرتبط دانست... . در این اثر تلاش شده تا چشم‌انداز کاملی ارائه شود از آن‌چه امروز در فضای جامعه‌شناسی جهانی ‌رؤیت‌پذیر است.