حسن هدایت برای مخاطب ایرانی فیلمسازِ شناخته‌شده‌ای است. سریال «کاراگاه علوی» و فیلم‌های اقتباسی از داستان‌های صادق هدایت از جمله «گرداب» و فیلم‌های سینمایی «چشم شیطان»، «سایه‌روشن»، «گراند سینما» و چندین اثر سینمایی و تلویزیونی بخشی از کارنامه هنری اوست. رمان «میدان توپخانه» تازه‌ترین اثر او پس از رمان‌های «روزی روزگاری در طهران»، «وقایع‌نگاری یک لات چاقوکش» و «آگراندیسمان» است که از سوی نشر گستره منتشر شده بود. این رمان سرگذشت مردمان عادی در این میدان تاریخی است. میدان توپخانه سال‌های طولانی بزرگ‌ترین و مهم‌ترین میدان تهران بود و تمام حوادث کشور در میدان یا اطراف آن اتفاق می‌افتاد یا نمود داشت. رمان «میدان توپخانه» تنها سرگذشت یک میدان نیست، بلکه روایت زندگی غم‌ها، شادی‌ها، عشق‌ها، و سرنوست مردمی است که در میدان و اطرافش زندگی می‌کردند. داستان روایتی زنانه دارد؛ زن‌هایی با عقاید و تقدیرهای مختلف که زندگی‌شان با حوادث میدان توپخانه گره خورده است. رمان ساختاری چندلایه دارد و از پنهان‌ترین رازهای زندگی شخصیت‌های داستان تا عینی‌ترین حوادث سیاسی و اجتماعی کشور را روایت می‌کند. هرچند «میدان توپخانه» یک رمان است، اما تاریخ اجتماعی و سیاسی تهران در طول بیش از شصت سال را نیز صادقانه و بدون پنهان‌کاری نشان می‌دهد.