مکاتبات هانا آرنت و گرشوم شولم، (تدوین ویرایش آن را ماری لوییز نات بر عهده داشته، و آنتونی دیوید آن را از آلمانی به انگلیسی برگردانده است)، شباهت های این دو را با انتخاب دو تصویر همخوان از آنها برجسته می کند. آرنت و شولم در دو تصویر مجزا، به عنوان نماد انسان هایی که زندگی خود را وقف خواندن، نوشتن، و اندیشیدن می کنند، هر دو در حالی که کتابی قطور به دست دارند، پشت به قفسه هایی پر از کتاب نشسته اند. چنان که نامه های آنها نیز نشان می دهد، سرانجام، همین ویژگی مشترک باعث بر هم خوردن دوستی آرنت و شولم شد. در نهایت پاسخ های هر یک از آنها به مسئله ی «یهودیت» - و همچنین و به ویژه مسئله ی «صهیونیسم» که هردو اساساً و مشخصا درگیرش بودند – آن قدر متفاوت از یکدیگر بود که نمی شد بین آن ها سازش و آشتی برقرار کرد. اغلب اوقات، این اختلاف ها قابل گذشت یا حل شدن بودند، به خصوص زمانی که آرنت و شولم دلیلی محکم و قاطع برای همکاری با یکدیگر داشتند. اما دوباره شکافی میان آن ها شکل گرفت تا این که مکاتباتشان که از سال ۱۹۳۹ به مدت ۲۵ سال به طول انجامیده بود سرانجام به تلخ ترین شکل و بر اساس اختلاف نظرهایی که از منظر اخلاقی با یکدیگر داشتند به پایان رسید.