هر بذری در هر زمینی نمی روید و هر مطلوب انسانی ای در هر جامعه ای و نزد هر انسانی ظهور و رشد نمی یابد. گفت وگو نیز از جمله مطلوباتی است که نزد هر فرد و در هر اجتماعی نمی توان از آن سراغ گرفت. برای این که بتوانیم گفت وگو کنیم باید چه در حوزه فردی و چه در حوزه اجتماعی ویژگی هایی را داشته باشیم که در ادامه به برخی از مهم ترین آنها نزد مولانا می پردازیم. کتاب «مولانا و گفت‌وگو» نوشته مهدی کمپانی زارع، اثری پژوهشی است که به بررسی مفهوم و اهمیت گفت‌وگو در اندیشه‌های مولانا جلال‌الدین محمد بلخی می‌پردازد. نویسنده در مقدمه کتاب به اهمیت گفت‌وگو در عرفان اسلامی اشاره کرده و نشان می‌دهد که چگونه گفت‌وگو به‌عنوان یکی از ابزارهای اصلی تفکر و تبادل اندیشه در میان عرفا مورد استفاده قرار گرفته است. او سپس به سراغ مولانا می‌رود و دیدگاه‌های این شاعر و عارف بزرگ را در مورد گفت‌وگو از زوایای مختلف بررسی می‌کند. یکی از مباحث کلیدی کتاب، تحلیل نقش گفت‌وگو در مثنوی معنوی، اثر برجسته مولانا، است. کمپانی زارع نشان می‌دهد که چگونه مولانا در مثنوی از گفت‌وگو میان شخصیت‌های مختلف برای بیان مفاهیم پیچیده عرفانی و فلسفی استفاده می‌کند.