در اوایل دوران مدرن، این متفکران لیبرال بودند که به مدارا اندیشیدند. سوال اصلی این است که آیا تفاوت های فردی، مذهبی، قومی، جنسی، جنسیتی و فرهنگی می توانند در یک جامعه با یکدیگر همزیستی مسالمت آمیز داشته باشند؟ به یک معنا، تاریخ مدارا را می توان به عنوان تاریخ لیبرالیسم نیز دید. مفهوم مدارا در پاسخ لیبرالیسم به این سوال خاص چنان جایگاه ویژه ای دارد که مارک مرکر می گوید: «زیستن با مدارا، اظهار هویتی لیبرال است.» البته پاسخ واحدی به این پرسش وجود ندارد، بلکه پاسخ های مختلفی وجود دارد. به عبارت دیگر در زمینه مدارا در بین لیبرال ها تنوع و گوناگونی وجود دارد. در این کتاب چهار پایه برجسته مورد بررسی قرار گرفته است: مدارا بر پایه شک گرایی، مدارا بر پایه احتیاط، مدارا بر پایه خودمختاری و مدارا بر پایه وجدان. علاوه بر این، رویکردهای مورد اشاره به صورت جداگانه از طریق آراء و آثار چهار متفکر لیبرال پیشرو، یعنی میشل دو مونتنی، جان لاک، جان استورات میل و پیر بل توضیح داده شده است.