مطالعه این کتاب نه تنها درک فیلم را در بین سینما دوستان به شکل فزاینده‌ای بالا می‌برد، بلکه به آموزش گران و فیلم‌سازان، ارزش و اهمیت فرم، تا حدودی نشانه‌شناسی و تئوری فیلم را یاد‌آوری می‌کند. می‌شود گفت: تماشاگرانی که سینمای اسیر سرمایه پرورانده، به زیبایی ساختار فیلم کاری ندارند، یک قصه ی پیش پاافتاده می‌خواهند و یکی که به هر شکل ممکن آن‌ها را بخنداند. هرچند واقعیت تلخ و گزنده‌ای در این نگرش وجود دارد؛ اما تاریخ نشان داده است که هرگاه همین بینندگان سطحی‌نگر، لذت دانایی را چشیده‌اند، راه عوض می‌‌کنند. همین تماشاگرانی که امروز از دیدن سبک قصه‌ی سطحی و پیش پا افتاده راضی می‌شوند، وقتی کمی دانش و آگاهی از ساختار فیم پیدا کنند، جدا از لذت موضوع یا قصه فیلم، از نحوه‌ی شکل‌گیری فرم نیز، که همان تسلط کارگردان به زبان فیلم است، لذت خواهند برد. لذتی که به مراتب بیش‌تر و مهیج‌تر از فهم قصه و داستان است. به گمان من مطالعه کتاب مبانی فرم فیلم زمینه‌ی یادگیری این نوع لذت را دیدن فیلم را برای علاقه‌مندان به هنر سینما فراهم می‌سازد.