در بسیاری از این انقلاب‌های مفهومی فرض‌های بنیادی رشتۀ علمی خود را با، مثلاً، زیر سؤال بردن کل ایده امر اجتماعی به چالش کشیده‌اند. در حالی که تاریخِ همۀ رشته‌های آکادمیک را می‌توان برحسب تغییرات ناگهانی در الگو یا پارادایم به رشتۀ تحریر درآورد، به نظر می‌رسد جامعه‌شناسی بیش از اغلب موضوعات دیگر مستعد این تغییرات گیج‌کننده و در زمینۀ فکری بوده است. می‌توان این بی‌ثباتی تحلیلی را به سبکی منفی دال بر عدم بلوغ جامعه‌شناسی به مثابه علمی اجتماعی در نظر گرفت، یا می‌توان جامعه‌شناسی را حوزه‌ای رشته‌ای تلقی کرد که عمیقاً با دامنۀ گسترده جنبش‌‌های فرهنگی در جوامع مدرن هماهنگ است. لوویت در سال ١٨٩٧ متولد شد و در سال ١٩٧٣ بدرود حیات گفت. او زندگی پرماجرایی داشت. دانشجوی فرایبورگ بود و تحت نفوذ هوسرل و هایدگر قرار داشت. هایدگر استاد راهنمای لویت در تز فوق دکترای او دربارۀ فرد در نقش همنوع بود. او پیش از به قدرت رسیدن هیتلر در سال ١٩٣٣ مقام استادی در دانشگاه ماربورگ داشت. در طول این سال‌های بحران، به ایتالیا، ژاپن و سرانجام در سال ١٩٤١ به آمریکا سفر کرد، و مقام‌هایی را در مدرسۀ علمیۀ هارتفورد و مدرسۀ عالی جدید پژوهش‌های اجتماعی در نیویورک (٥١-١٩٤٩) عهده‌دار شد. در مدرسۀ علمیۀ هارتفورد بود که لویت تعدادی مقالۀ مؤثر دربارۀ فلسفۀ تاریخ، مارکسیسم و اگزیستانسیالیسم برای پژوهش اجتماعی نوشت.