جی ای گورجیف با نوشتن کتاب قصه های بلزباب برای نوه ش قصد دداشت بی رحمانه به تخریب باور ها و دیدگاه ها در مورد همه چیز موجود در جهان بپردازد. این رمان به زیبایی چشم اندازهای انسانیت را که گورجیف برای آنها احترام قائل بوده زنده می کند. در کتاب قصه های بلزباب برای نوه اش در مورد همه ی امور جسمی، طبیعی و معنوی و ایجاد کیهان برای هدف غایت شناختی انسان در جهان به تفصیل برای خواننده بحث می شود. بلزباب تاریخچه ای از آفرینش را روایت می کند که به طور تمثیلی وضعیت انسان را آن گونه که گورجیف درک کرده است توضیح می دهد: زمین به این صورت توصیف می شود که توسط دو ماهواره در مدار قرار می گیرد که در مرحله اولیه آن پس از برخورد یک ستاره دنباله دار از سیاره جدا شدند: ماه و جسم دوم، برای بشر ناشناخته، به نام آنولیوس . برای حفظ ثبات کیهانی لازم بود که هر دو جسم در مدار زمین باقی بمانند. برای اطمینان از این ثبات، مردان باید ماده خاصی را منتشر می کردند. یک عضو مصنوعی توسط "قدرت های بالا" در همه انسان ها کاشته شد و آنها را از این مکانیسم غافل کرد اما عوارض روانی مانند غرور و دیگر رذایل را به همراه داشت.