مجموعۀ حاضر مشتمل بر ده داستان کوتاه از ده نویسندۀ اهل جمهوری چک است. تمامی این داستان‌ها در یک نقطه با هم اشتراک دارند. خواه رنگ‎ و بویی از خاطره داشته باشد یا راوی ملاقاتی عاشقانه باشد، داستان پیرمرد ساکن خانۀ سالمندان در شب کریسمس باشد، یا ماجرای ابراز عجولانۀ عشق به دختری غریبه در عصر تکنولوژی و جامعۀ مدرن، توصیف تعقیب و گریز صدفی باشد که در پی به دام انداختن شخصیت اصلی است و می‌تواند نماد ترس انسان باشد، یا تلاش قهرمان داستان برای برآورده کردن آخرین آرزوی مادر مرده‌اش، همه و همه در یک چیز مشترک‌اند و آن پراگ است؛ پراگ از منظر چشم ده نویسنده. ویراستار کتاب در مقدمه می‌نویسد: « فرانتس کافکا در نامه‌ای به دوستش چنین می‌نویسد: «پراگ هرگز تو را رها نمی‌کند.» به راستی پراگ قادر است انسان را اغوا کند، مسحور گرداند،‌ در آغوش گیرد و زخمش بزند و چنان قدرتمند این کارها را می‌کند که تمام نویسندگان چکی و بین‌المللی،‌ حتی اگر می‌خواستند هم نمی‌توانستند دست از نوشتن دربارۀ آن بردارند …»