شأن روش حاصل تمرکز بر مجادلۀ نظری میان دو پارادایم اصلی فلسفۀ معاصر است؛ یعنی پارادایم‌های فلسفۀ تحلیلی و قاره‌ای. پس از ایضاح و بررسی ویژگی‌های بنیادین هر یک از این دو قطب اندیشه، مسئله به شأنی تقلیل داده شده‌است که هر کدام برای «روش» قائل‌اند. بر همین مبنا تاریخ تقابل «فلسفۀ علم و هرمنوتیک روشمند» در برابر «فلسفۀ علم و هرمنوتیک زمینه‌گرا» بررسی، نقد و ارزیابی شده‌است. اما پرسش بنیادین متن حاضر آن است که آیا می‌توان مدل و مختصاتی برای گذار از این دوقطبی و تقابل فراهم آورد یا دست‌کم شکاف نظری بین آن‌ها را تاحدی تقلیل داد؟ آیا می‌توان به امید یافتن امکان‌های جدید نظری، میز گفت‌وگویی برای دو جریان رقیب فراهم کرد؟ بخش پایانی کتاب تلاشی است در مسیر پاسخ به این پرسش‌ها و ارائۀ مختصاتی هستی‌شناختی و روش‌شناختی برای گفت‌وگوی میان‌پارادایمی.