«در حوزۀ مطالعات سینماییِ آکادمیک، لذت سینه‌فیلیا را عموماً هم ناپسند شمرده‌اند و هم نادیده انگاشته‌اند. در نظر کریستیَن کیثلی اما این مقوله آن اندازه جدی هست که جنبه‌های خاصی از آن سزاوار بررسی مفصل باشد، و بر همین اساس سینه‌فیلیا و تاریخ، یا وزیدن باد بین درخت‌ها رویکردی زنده و خلاق از این موضوع به دست می‌دهد. من به‌ویژه مفتون پرداخت متهورانه‌ای شده‌ام که کیثلی از آندره بازن به‌عنوان یک سوررئالیست نمونه ارائه می‌کند.» افراد سینه‌فیل به‌طور معمول جزئیات حاشیه‌ای و تصادفیِ موجود در تصویر سینمایی را فتیشیزه کرده‌اند: ژست و حالت یک دست، وزیدن باد بین درخت‌ها و مانند آن. کریستیَن کیثلی نشان می‌دهد آن گرایش تماشاگرانه‌ای که این قبیل مواجهات سینمایی را رقم می‌زند‌ــ کردار مشاهدتی‌ای که مشخصه‌اش برگرفتن توجه از عناصر بصری اصلیِ حاضر در تصویر و هدایت آن به چیزهایی غیر از این عناصر اولیه است‌ــ درواقع پیوندهای روشنی با سرآغازهای فیلم و سینما بر طبق تعریف آندره بازن، رولان بارت و دیگران دارد. کیثلی در پیامدهای این نگرش ویژه، این هستی‌شناسی، کندوکاو می‌کند و ایدۀ «حکایت سینه‌فیلیایی» را به‌عنوان نوع جدیدی از نقد پیش می‌نهد، روشی در حوزة نگارش تاریخی که تجربۀ این لحظات فرّار را افزون بر تقلید کردن بسط می‌دهد.