کتاب ریشه چهارگان اصل دلیل کافی، اثری نوشته ی آرتور شوپنهاور است که اولین بار در سال 1813 به چاپ رسید. شوپنهاور به عنوان پیرو امانوئل کانت، از این مفهوم کانتی که همه ی دانش بشر از تجارب او مشتق می شوند، استفاده کرد، آن را گسترش داد و نتیجه گرفت که تجربه ی ما از جهان، لزوما ذهنی و تحت تأثیر فکر و جهت گیری های ما است، و این که واقعیت چیزی نیست جز گسترشی از اراده ی خودمان. این نگرش، پایه ی تمامی تفکرات شوپنهاور را شکل می دهد و این فیلسوف آلمانی در این کتاب، بستر و مبنایی را برای درک آثار خود به مخاطبین ارائه می کند. شوپنهاور در سراسر آثار بعدی خود به شکلی مداوم، مخاطبین را به این رساله ی کوتاه ارجاع می دهد و آن را اثری ضروری برای فهم سایر اندیشه های خود در نظر می گیرد. این اثر کلاسیـک در اصل رسالـه‌ی دکتری شوپنـهاور است. شوپنهاور مـی‌گوید ایـن رساله مقـدم بر اثر اصلـی او، جهان همچون اراده و تصور، است و باید پیش از آن خوانده شود. اصل دلیل کافی یکی از مفاهیم کلیدی در نیمه‌ی تصور محور دستگاه فلسفی شوپنهاور است و کتاب حاضر شرح این اصل در چهار صورت بنیادین‌اش است.