دیکتاتور برای دوام‌آوردن به ابزاری بیش از ایجاد رعب‌ و وحشت در دل مردمان نیاز دارد؛ او دوام نمی‌آورد مگر با ایجاد وحشت همراه با ستایش بی‌قیدو‌شرط. دیکتاتورهای دنیای امروز بدون ایجاد توهم پایگاه مردمی، بدون هورا کشیدن‌های طرف‌داران مسخ‌شده‌ی وحشت‌زده امیدی به ماندن ندارند. قرن بیستم شاهد تشویق بی‌امان دیکتاتورها از سوی صدها میلیون ‌نفر بوده، تشویقی از جنس کیش ‌شخصیت. دیکتاتور هرچه‌ خون‌ریزتر، به این ستایش توأم با ترس وابسته‌تر. کیش شخصیت در واقع هسته‌ی اصلی استبداد است. فرانک دیکاتر در این کتاب با مطالعه‌ی آیین وفاداری تلقین‌شده از سوی هشت دیکتاتور خونریز قرن بیستم، به بررسی پیامدهای مرگ‌بار این شیوه‌ی حکمرانی پرداخته و نشان می‌دهد که چطور جباران مدرن ریشه‌های ظلمشان را با وحشت و ستایش سیراب می‌کنند.