با از بین رفتن آب رودخانه‌ی شهر، کسب‌و‌کار چشماغی‌ها و کله‌کفگیری‌ها، دو طایفه‌ای که در حماقت با یکدیگر رقابت می‌کنند، کساد شده است. دیگر آبی وجود ندارد که مردم آفتابه لازم داشته باشند! پس باید دنبال راه‌حل جدیدی بگردند. خب، حالا که خشکسالی باعث شده شهر پر از حشره شود، چطور است چشماغی‌ها حشره‌کش‌های جیبیِ لایه اوزون‌سوراخ‌کن بسازند و به مردم بفروشند؟ کله‌کفگیری‌ها هم می‌توانند آفتابه‌های پلاستیکی را آب کنند، با کمی بنزین مخلوط کنند و به‌جای سوخت به مردم بفروشند. چقدر این چشماغی‌ها و کله‌کفگیری‌ها باهوش و خوش‌فکرند! شما این‌طور فکر نمی‌کنید؟