کتاب روایت کننده‌ی داستان مردمانی است که به اشتباه تصور می‌کنند با قیام و انقلاب روزگار بهتری خواهند داشت و می‌توانند مسیر زندگی خود را تغییر دهند یا بهتر است بگوییم درگیر چنین خیال و توهمی هستند که آن را قوی‌تر از حقیقت می‌دانند. توهمی که آن‌ها دچارش هستند، قصه‌ی یکی دو روزه یا فقط مردمان مشخص در این داستان نیست. قصه‌ی نسل‌هایی است که با این خیال و توهم بزرگ شده‌اند، آن را پرورش داده‌اند و به آن وابسته شده‌اند تا حدی که اگر با یک سوزن حباب خیال و وهم آنان را بترکانیم دیگر چیزی از خود ندارند، توانی در خود نمی‌بینند و باید مانند یک مترسک منتظر بمانند تا اوهام دیگری توسط افراد دیگری در درون‌شان نهادینه شود. حال با شرحی از این شرایط و با تصوری خام و ساده لوحانه که همراه این مردم است، آن‌ها گمان می‌کنند می‌توانند باعث تغییری در مملکت خود شوند.