«معنای عکس، مانند معناي هر چيز ديگري، ناگزير مشروط يه تعريف فرهنگي است. كار ما در اين‌جا تعريف و بررسي انتقادي آن چيزي است كه مي‌توان گفتمان عكاسي ناميد.» آلن سكولا از همان سطرهاي آغازين اين اثر، كه يكي از متون نظري مهم عكاسي و هنر به شمار مي‌آيد، مي‌‌كوشد نشان بدهد كه عكس به‌خودي خود معنا ندارد و فقط امكاني است براي خلق معنا؛ و زماني معنادار مي‌شود كه در پيوند با موقعيت، صحنه، بيننده و عوامل ديگر ارتباط قرار گيرد كه به‌تعبير سكولا گفتمان عكاسي را مي‌سازند؛ به همين دليل نه بي‌طرف است و نه معنايي جهان‌شمول و ذاتي دارد. به اين ترتيب، اسطوره حقيقت عكاسيك رنگ مي‌بازد كه عكس را «بازنمودي از خود طبيعت، رونوشتي بي‌واسطه از جهان واقعي» مي‌نمايد. آلن سکولا عکاس و منتقدی آمریکایی است که در طول سالیان کوشیده است سازوکار شکل‌گیری گفتمان در هنر عکاسی را شرح دهد. از نظر این نویسنده، علاوه‌بر فرم عکس آنچه در هنر عکاسی اهمیت دارد، گفتمان معنایی و بستر اجتماعی است که عکس در آن معنا پیدا می‌کند. او در کتاب حاضر شکل‌گیری و نحوه ‌تاثیر این گفتمان را بررسی کرده است.