اِستیون اَندرسون، نویسندۀ کتاب، در راه شناساندن هویت داریوش مادی، مدارک تاریخی و نوشتاری گوناگونی مانند منابع کلاسیک (گزنفون، هرودوت، توسیدید، بروسوس، آیسخولوس، ارسطو، کتزیاس، هارپوکراسیون)، اسناد و متون اکدی (استوانۀ کوروش، روایت منظوم، رویدادنامۀ نبونئید، استوانۀ سیپّار نبونئید یا متن رؤیا، استل حرّان، پیشگویی دودمانی) و کتاب­های عهد عتیق (به‌ویژه دانیال) را واکاوی کرده است تا به این وسیله موجودیت و هویت داریوش مادی را به اثبات برساند. کتاب پیشِ رو دربارۀ یکی از دوره­های حساس تاریخ ایران باستان است، دورۀ­ گذار از حکومت ماد به شاهنشاهی پارسی (هخامنشی). نویسنده در کتاب خود این دوره را مادی_پارسی نام‌گذاری کرده است. با وجود این‌که کتاب دربارۀ داریوش مادی است، شخصیت­هایی مانند کوروش دوم (کوروش کبیر)، بنیانگذار شاهنشاهی پارسی، و نبونئید واپسین شاه امپراتوری بابلی نو نیز حضور پررنگی در مباحث و موضوعات مرتبط با هویت داریوش مادی دارند، به‌ویژه هنگامی که سخن از متون نوشته‌شده به خط میخی و زبان اکدی به میان می­آید و اشاره­هایی هم به داریوش یکم هخامنشی و پیوند او با داریوش مادی شده است.