گتاری با تحلیل کاربردشناختی ضمیر ناآگاه به نقشه برداری بوم شناسی جدید تجهیزات جمعی میپردازد در نظر او، تجهیزات جمعی همه جور اجتماع ماشینی را شامل میشوند و به صورت منظومه ها در سطوح مختلف زندگی نقش دارند در روابط انسانی، نظام آموزشی شبکه ها، پراتیکهای سیاسی، روندهای مالی، بازیها، فرهنگ ،زبان، روان شناسی، مبارزات اجتماعی، مدیریت سیاره ای و غیره و به صورت انواع جهاز مادی و غیرمادی که متشکل از همه جور عناصر انسانی و غیرانسانیست خود کتاب در فضایی جمعی و از خلال شبکه ای از پروژه های گروهی شکل میگیرد و به یک مجمع چندصدایی بیان نظر دارد که به دنبال پیگیری خطوط گریز یا آزادسازی جریان هاست. رویکرد او هرگونه تفکیک بین نظریه و تجربه را کنار میگذارد و در این چهار اصل خلاصه میشود برگشت ناپذیری( پس از مواجهه ای حادثه زا هیچ بازگشتی در کار نیست) تکین سازی (ضرورت آمادگی همیشگی برای ظهور هرگونه گسست معنا) تکوین ناهمگن (جستجوی ویژگی خاص منطقه ای هستی شناختی که تقویم ذهنی در آن روی میدهد) ضرورت بخشی( شیوه ی الزامی تجسد یافتن ،عاطفه ها، درکها یا مفهومها در یک قلمروی وجودی)