خاطرات همفر" به عنوان کسی که "جاسوس انگلیسی در ممالک اسلامی" بود، می تواند نکات جالبی را با خود به همراه داشته باشد. در این اثر به ترجمه ی "محسن مویدی"، "همفر" سرگذشت خود را در کسوت یک جاسوس بریتانیایی در خاورمیانه و در راستای پیشبرد اهداف استعمارگرایانه ی بریتانیا تعریف می کند. او در این خاطرات به مشکلاتی که با مملکت های اسللامی و اساسا با خود اسلام داشته اشاره می کند و از اجتماعی که متشکل از نمایندگان انگلیس، فرانسه و روسیه بوده سخن به میان می آورد؛ از ماموریت خود در ترکیه و سرگذشت دیگر دوستانش حرف می زند و از آنچه اهل تشیع و تسنن به آن معتقدند، صحبت می کند. پس از این ماجرای ورود وی به بصره و ملاقاتش با شیخ عمر الطائی و همچنین آشنایی با محمد بن عبدالوهاب مطرح می شود. بحث هایی در این قسمت آورده شده و پس از آن حرکت به طرف نجف و کربلا صورت می گیرد. با انجام بخشی از ماموریت ها وی به انگلیس باز می گردد و با وزیر ملاقات می کند. او نقاط قوت و ضعف مسلمانان را شناسایی کرده و در صدد است تا هم نقاط قوت را نابود کند و هم نقاظ ضف را توسعه بخشد