لویی فردینان سلین، که خود در جنگ جهانی اول حضور داشت، در کتاب «جنگ» بخش‌هایی از تجربه‌های خودش از این جنگ را با تخیل قصه‌پردازش آمیخته و اثری ارائه داده که ترکیبی از اتوبیوگرافی و رمان است. آسیب‌های جسمانی‌ای که سلین در جنگ جهانی اول دید تا آخر عمر اسباب رنج و آزار او بود. سلین در کتاب «جنگ» جریان آسیب دیدنش در جنگ را نقل می‌کند و با گروتسکی که ویژگی آثار اوست مضحکۀ هولناکی از میدان جنگ ترسیم می‌کند که هم خواننده را به وحشت می‌اندازد و هم لبخندی تلخ بر لبانش می‌نشاند. کتاب «جنگ» شرح تلاش برای بقا در میدانی است که مرگ از هر سو بر آن می‌بارد؛ شرح زیستن در حضور بی‌وقفۀ مرگ و هراس از مرگ و جستجوی انگیزه و شوری برای زیستن در عرصه‌ای که از هر جهت با مرگ و هول و وحشت محاصره شده است. سلین در کتاب «جنگ» هول و خشونت و جراحتی را که جنگ به جسم و روح انسان وارد می‌کند با صراحت بی‌رحمانه و تند و تیزی که خاص آثار اوست روایت می‌کند