تاریخ‌ همواره‌ شاهد ویژگی‌های‌ منحصر به‌ فرد ملل‌ و اقوام‌ بزرگ‌ بوده‌ است‌. هر یک‌ از این‌ اقوام‌ نسبت‌ به‌ جهان‌ اطرافش‌ و ارتباطش‌ با این‌ جهان‌ به‌ نگرش‌های‌ خاص‌ خویش‌ دست‌ یافته‌ است‌. برای‌ مثال‌، یونیان‌ باستان‌ مبتکران‌ و خالقان‌ بزرگی‌ بودند. آن‌ها به‌ ارزش‌ فردی‌ انسان‌ اعتقادی‌ عمیق‌ داشتند و همواره‌ حامی‌ آزادی‌ بیان‌ فردی‌ بودند. به‌ زیبایی‌ عشق‌ می‌ورزیدند، زیبایی‌ای‌ که‌ در جای‌ جای‌ طبیعت‌ رد و نشانش‌ را می‌دیدند. یونیان‌ خلاقیت‌ فردی‌ خویش‌ را با عشقشان‌ زیبایی‌ ادغام‌ کردند و در عرصه‌ هنر، مجسمه‌سازی‌، معماری‌ و ادبیات‌ آثار بدیع‌ و باشکوهی‌ پدید آوردند، قابلیت‌ و استعداد خاصی‌ که‌ در آن‌ زمان‌ به‌ شالوده‌ ماهیت‌ ملی‌ یونانیان‌ شکل‌ می‌داد، روح‌ خلازز ایشان‌ بود. از دیگر سو، رومی‌ها در عرصه‌ فرهنگ‌، دستاوردهای‌ بدیع‌ چندانی‌ نداشتند. دلیل‌ این‌ امر آن‌ بود که‌ رومی‌ها فرد را بیش‌ از روحی‌ آزاد و رها، بخشی‌ از چیزی‌ عظیم‌تر و مهم‌تر یعنی‌ جامعه‌ قلمداد می‌کردند. در روم‌ فرد همیشه‌ تابعه‌ نظم‌ بود، حکومت‌ روم‌ نیز براساس‌ قوانینی‌ منصفانه‌، ثابت‌ و محافظه‌کارانه‌ اداره‌ می‌شد.