جامعه ‏شناسى هنر دانشى میان ‏رشته‏اى است که با تاریخ فرهنگى، زیبایى‏شناسى، تاریخ هنر، انسان ‏شناسى، روان ‏شناسى اجتماعى، جامعه ‏شناسى انتقادى، جامعه‏ شناسى پیمایشى و ... مرزهاى مشترکى دارد. این کتاب نخستین درس‏ن امه جامعه ‏شناسى هنر به زبان فارسى است که درونمایه آن را نه "هنر و جامعه"، نه "هنر در جامعه"، بلکه "هنر به‏مثابه‏ى جامعه" تشکیل مى‏دهد. کتاب پس از مرور رویکردهاى متفاوت به موضوع هنر، از جمله رویکرد زیبایى‏شناختى، تاریخى و انتقادى، و بیان دستاوردهاى هریک از آن‏ها و مدل‏هاى تحلیل گذشته، رویکردهاى امروزى را معرفى مىکند. کتاب از دو بخش (هر بخش از چهار فصل) و یک نتیجه‏گیرى تشکیل شده است. در بخش اول از تاریخ جامعه‌ شناسى هنر سخن گفته شده و در آن سه نسل متمایز شده‏اند: نسل زیبایى ‏شناسى جامعه ‏شناختى، نسل تاریخ اجتماعى هنر، و نسل جامعه ‏شناسى پیمایشى. در بخش دوم که به جامعه‏ شناسى پیمایشى اختصاص دارد، دستاوردهاى عمده‏ى آن بر حسب درونمایه‏هاى اصلى‏اش ــ دریافت، میانجى‏گرى، تولید، و آثار ــ مطرح مى‏شود. سرانجام در مقام نتیجه‏گیرى، مىکوشد داوهاى جامعه‏ شناسى هنر را مطرح کند.