تلما و لوییز چه در زمان خود، چه حالا بعد از گذشت قریب به سه دهه، فیلمی مناقشه‌ برانگیز بوده و به بحث دربارۀ فمینیسم، جایگاه زنان در جامعه و بازنمایی زنان در آثار سینمایی دامن زده است. ماریتا استرکن ساخت و نحوۀ مواجهۀ مخاطبان با این فیلم را بررسی می‌کند و به تحلیل روایت آن از جنسیت، خشونت، قانون و فرهنگ اسلحه می‌پردازد. مجموعۀ یک فیلم، یک جهان مشتمل بر تک‎‌نگاری‎هایی‌ست دربارۀ فیلم‎های نامی و اثرگذار تاریخ سینما. در انتخاب این کتاب‎ها نه فیلم‎هایی خاص و سلیقه‎ای مشخص، بلکه اهمیت فیلم و کتاب مدنظر در اولویت است. هر کتاب از مجموعه می‎کوشد تا فیلم موردمطالعه‎اش را به وسعت یک جهان ببیند. از متن کتاب قابل توجه است که چگونه سبک و داستانِ تلما و لوییز تاریخ‌گذشته به نظر نمی‌رسد. این نکته را می‌توان نه فقط به ارتباط تصاویر آن با روابط مبتنی بر قدرت جنسیتی و قانون بلکه به تلفیق ماهرانۀ لحن‌ها و ژانرها نسبت داد، از کمدی شاد گرفته تا صحنه‌های اکشن و تعقیب‌وگریز ماشین‌ها و درام هیجانی پیچیده؛ نوعی تلفیق ژانر که تلما و لوییز را در زمانۀ خود در مقام فیلم جاده‌ایِ جنسیت‌ـ‌وارونۀ توأم با کمدی اسکروبال و فیلم زوجِ هنری و فیلم اکشن، ترکیبی که در اولین دهۀ قرن بیست‌ویکم رایج‌تر است، غیرقابل طبقه‌بندی کرد، همان‌طور که فرهنگ عامه بیش‌ازپیش وارد عصر پساژانر می‌شود.