"دلقک قهرمان تئاتر سده بیستم" در 10 فصل به تاثیر دلقک در آثار تعدادی از کارگردانان مهم تئاتر سده بیست می‌پردازد و در نهایت به دلقک معاصر در فیلم می‌رسد، ادامه داد: این اثر با دلقک کمدیا دلارته و دلقک سیرک شروع می‌شود و با کوکتو و کوپو و تاثیری که از کمدیا دلارته گرفتند ادامه پیدا می‌کند و بعد به میرهولد و تاثیرات دلقک در آثار او می‌پردازد. سپس دلقک به ویژه دلقک سیرک و تاثیر آن بر نمایشنامه‌های برشت و بکت را مورد بررسی قرار می‌دهد. سپس به سراغ استره‌لر از کارگردانان مهم سده بیست رفته و تاثیر دلقک را در چند اجرای مهم استره‌لر بررسی می‌کند. کتاب در ادامه به داریو فو نمایشنامه‌نویس و کارگردان مهم ایتالیایی می‌رسد که خود یک دلقک است و دلقک را وارد حوزه‌های جدیدی از تئاتر کرده است. در نهایت کتاب به این مفهوم می‌رسد که دلقک که از یک شکل کمدی شروع می‌شود در مسیر خود سویه‌های تراژیک پیدا می‌کند. حتی دلقک گاهی اوقات در موقعیت‌های تراژیک، منش کمیک پیدا کرده و دیگر آن شکل کمیک خالص خود را ندارد. کارگردانان که در فصل‌های کتاب از آن‌ها نام برده می‌شود، علاوه بر این از دلقک تاثیر گرفته‌اند در طول تاریخ تئاتر و سینما در سده بیستم به طبع روی مفهوم دلقک هم تاثیر گذاشته‌اند، این اثر به چارلی چاپلین و نقش پررنگ او در گسترش مرزهای مفهومی دلقک و تاثیرش به طور مشخص بر آثار برشت نیز پرداخته است.