نگارنده در کتاب حاضر، به تفسیر نوشته‌ها و گفته‌های پل قدیس (پولس رسول) که در قرن اول میلادی می‌زیسته، پرداخته است. به اعتقاد وی، پل نه آن روحانی مقدسی است که روایت مسیحی ساخته و پرداخته، و نه آن کشیش کینه‌توزی است که فیلسوفانی چون نیچه ناسزایش گفته‌اند، بلکه متفکری انقلابی و نوآور است که با پایه‌گذاری مسیحیت بر پایة «رخداد» رستاخیز مسیحی، حقیقت و فاعلیت (سوبژکتیو) را به هم آمیخته که هنوز هم برای هر «پیکار» سیاسی موضوعیت دارد. در واقع پل سیمای نوینی از «سوژه» ترسیم می‌کند: «به دوش کشندة حقیقتی که غل و زنجیر «قانون شرع» یهودی و «عقل نطق» یونانی را به یک ضربه می‌گسلاند». مباحث کتاب عبارت است از: پل کیست؟، نظریة گفتارها، دوپارگی سوژه، پاددیالکتیک مرگ و رستاخیز، عشق به مثابة قدرت کلی، امید و...