اما وودهاس دختری است خوش‌قلب ولی خیالباف که تصور می‌کند همه‌ی آدم‌ها را می‌شناسد و می‌تواند سرنوشت آن‌ها را رقم بزند. به‌تدریج پرده‌ی پندار کنار می‌رود و اِما در جریان حوادث از خودفریبی به خودشناسی می‌رسد. جین آستین در این رمان اوج هنر طنز خود را به نمایش گذاشته است. رمان اما از وجود بهترین شخصیت های خلق شده توسط آستین بهره می برد: هریت اسمیت مهربان و خوش رفتار، خانم بیتس پرحرف و کج خلق و پدر عجیب و غریب اما یعنی آقای وودهاوس. اما که معتقد است هیچ رابطه ی عاشقانه ای روی او تأثیر ندارد، تلاش می کند تا عروسی اشرافی و مجللی برای هریت تهی دست ترتیب دهد؛ ولی از درک احساسات درونی خود نسبت به مردی جذاب به نام آقای نایتلی غافل می ماند. نتیجه ی این امر، داستانی جذاب و پر از برنامه ریزی، دسیسه و کنایه های شخصیت های رمان است که به شکلی استادانه توسط جین آستین در کنار هم گنجانده شده اند. نویسنده ی این اثر در جایی گفته بود که «هیچ کس جز خودم به این اندازه قهرمان داستان را دوست نخواهد داشت.» این در حالی است که کتاب اما، به سرعت هواداران بی شماری در دنیای ادبیات پیدا کرد و بهترین و لذت بخش ترین اثر جین آستین در نظر گرفته می شود.