در اسم های ما هیچ اسمی وجود ندارد، اسم ها می کشند خوشبخت می کنند یا بدیمن و بدشگونند. همه ی شخصیت ها در این زمان بر اساس ویژگی هایشان یا آنچه آنها را متمایز می کند خوانده می شوند، خاله گربه دوست، مرد مو قرمز، دختر پذیرش عاشق، دختر همیشه ممنون، اما در پایانی بسیار تأثیرگذار و در جمله ی آخر یک اسم آورده می شود اسمی که طنین آن پس از خواندن رمان همچنان در ذهن خواننده می ماند. اسم های ما رمانی روانشناختی است که روی مدل های پیچیده ی انسانی کار می کند و رابطه مخدوش دختری و مادرش را به تصویر می کشد دختری که در نهایت برای فرار از تمام جملاتی که او را آزار می دهد ،خاطرات ترس ها و زخم ها، تصمیم می گیرد خود را به چاه بیندازد؛ چون فقط آنجا ممکن است سیل جملات از بین برود.