تدوین و مطالعهٔ تاریخ نه‌تنها ما را به گذشته پیوند می‌دهد بلکه نشان می‌دهد که آنچه اکنون در دست داریم محصول کوشش‌ها و درایت‌های گذشتگان است و این کار انگیزهٔ ما را در حفظ این دستاوردهای مثبت و گرانسنگ و تجربه‌آموزی برای ساختن آینده تقویت می‌کند. امروز که یک جوان ۱۸ ساله، در مرحلهٔ جدی‌تر زندگی اجتماعی خود، پا به دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی‌تکنیک تهران)، قطب مهم تربیت نیروی مهندسی و فنی و علمی کشور، می‌گذارد باید بداند که این نهاد مهم چگونه ایجاد شده و رشد کرده است؛ و او چرا و چگونه می‌تواند در حفظ و ارتقا و تحویل دادن آن به نسل آینده عمل کند. این کتاب کوششی است جمعی برای به تصویر کشیدن تاریخ پرفرازونشیب ۶۰ سالهٔ دانشگاهی که با اتکا به پیشینه‌ای ۱۰۰ ساله توانسته است از مجموعه‌ای کوچک، اکنون به دانشگاهی معتبر، بزرگ و تأثیرگذار تبدیل شود و نقش مهمی را در توسعه و آبادانی ایران و خدمت به مردم برعهده بگیرد و ببالد و پرثمر باشد.