تاریخ مدرن تاریخ زیبایی شناختی سازی هاست و زیبایی شناختی سازی در هر حال ادعای حفاظت را پیش می کشد ما تقریباً همه چیز را به صورت زیبایی شناختی در می آوریم و میخواهیم کمابیش همه چیز را حفظ کنیم؛ از جمله زمین اقیانوسها اتمسفر گونه های نادر حیوانی و گیاهان عجیب و غریب این شامل انسانها نیز می شود. انسان ها نیز بهسان چیزهایی در خور تعمق ظاهر می شوند که شایسته ی ستایش و مراقبت اند. تا مدتی هنرمندان و متفکران بودند که برای حق بی چون و چرای ارائه ی خود به جامعه - برای آن که آثاری خود آفریده شوند ـ به روش خاص خود مبارزه میکردند امروزه هر کسی نه تنها حق دارد، بلکه موظف است که خود را طراحی کند. ما مسئول شیوه ی ارائه ی خود به دیگران هستیم ـ و نمی توانیم از این مسئولیت زیبایی شناختی طفره برویم. با این حال ما نمی توانیم بدن خودمان را پدید بیاوریم. پیش از آن که مشغول طراحی خود شویم، می بینیم که از پیش در چشم دیگران طراحی شده ایم. به همین دلیل عمل «طراحی خود عمدتاً چرخشی انتقادی و مقابله جویانه مییابد میخواهیم دیگران را واداریم تا ما را به صورتی که میخواهیم دیده شویم ببینند - آن هم نه تنها در طی حیات زمینی مان بلکه همچنین پس از مرگ این یک مبارزه ی پیچیده است و کتاب حاضر قصد توصیف و تحلیل آن را دارد.