اریک هابسبام تاریخ دان و نویسنده مارکسیست در سال ۱۹۸۳ به صورت مشترک با مورخ آفریقایی ترنس رانجر کتابی با عنوان ابداع سنت را نوشت که می‌ گفت تمام چیزهایی که سنت ‌های بی‌ زمان و ازلی به نظر می‌آیند در واقع «سنت ‌های ابداع‌ شدۀ» جدید و مدرنی هستند که می‌خواهند جای قدرتمندان را محکم کنند. این بُن‌مایۀ براندازانه در فرهنگ معاصر نفوذ کرده و آن را تا حد معقولی نسبت به شکوه و جلال صاحبان قدرت بدبین ساخته است. هابسبام و رانجر در فصل های مختلف کتاب که هر کدام به رسم و سنتی در اسکاتلند، برتانیا، هند و آفریقا اشاره داشته، ادعا می کنند که اکثر سنت ‌ها، جشن‌ ها، مراسم و آیین‌ های ملی، پدیده هایی نیستند که واقعیت تاریخی داشته باشند بلکه ساختگی هستند. دولت ـ ملت‌ ها به خاطر پیگیری و تعقیب منافع خود این سنت ‌ها و جشن ‌ها را می ‌سازند و به مثابه یک فکت تاریخی به خورد مردم می‌ دهند.