آلیس مونرو در داستان «آموندسن» هم‌زمان که بر هویت و اصالت یک شهر یا منطقه تأکید می‌کند، به دلبستگی‌هایی که انسان می‌تواند بدون درنظر گرفتن زمان به‌ آن داشته باشد، اشاره دارد؛ دلبستگی‌هایی که تلخی‌ها و مرارت‌های زندگیِ روزمره از کیفیت آن‌ها نمی‌کاهد. آموندسن از مجموعه‌ی شاهکارهای ۵ میلی‌متری، نوشته‌ی آلیس مونرو، مترجم بهار اکبریان، نویسنده‌ی معروف کانادایی و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات سال 2013 و جایزه‌ی ادبی بوکر در سال 2009 است. در داستان‌‌های «آلیس مونرو»، شهرها، دهکده‌ها و چشم‌اندازها‌، گاه خود شخصیت اصلی‌اند؛ نام‌های زیبا به خود می‌گیرند، به هر چه بر آن‌ها می‌گذرد نگاه می‌کنند و انگار زبان خاص خود را دارند. «ویویان‌ هاید» سوار قطار شده و راهی آموندسن می‌شود تا معلم جدیدی برای دانش‌آموزان باشد. او خوب می‌داند این مسئولیت چقدر‌ حساس است و هر کلمه یا جمله‌ی او می‌تواند به‌سادگی بر دیگران تأثیر بگذارد.