دفترهای پیشاسقوط برای ثبت تاریخ‌اند. برای روایت داستان زنان و مردانی که دیگر در برابر ظلم و تحقیر و سرکوب زانو نمی‌زنند. مانند فیلم‌هایی که دیده‌ایم، اما این بار در زندگی واقعی، با مشت‌های گره‌خورده از خشم، سینه سپر کرده‌اند و با جبر پیکار می‌کنند، بی‌آنکه دقیقاً فرجام این راه را بدانند. اما مگر همیشه نگفتیم مهم مسیر است، نه مقصد؟
ضرورت دفترهای پیشاسقوط از آن لحظه برایمان هویدا شد که هیچ مجله‌ی کاغذی، در طول این سال‌ها، خیزش مردم ایران را در ۷۸، ۸۸، ۹۶، ۹۸ و ۱۴۰۰ دنبال نکرده بود. اثری که از آن قیام‌ها برجا مانده، ویدیوها و نوشته‌های اینترنتی هستند در سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی، و چند مقاله و کتاب که خارج از کشور بیشتر به زبان‌های خارجی منتشر شدند.
مهم‌ترین ابزار ارتباطی انقلاب ۱۴۰۱ شبکه‌های اجتماعی و تلویزیون‌های خارج از کشور هستند که هیچکدام جایی برای تحلیل در عمق رویدادها و امکان تفکری نکته‌بینانه که بتواند گاهی با روایت مرسوم جنبش متفاوت باشد نمی‌گذارد. انتشار دفترهای پیشاسقوط برای ما ضرورتی آشکار در راه آزادی است.
در دفترهای پیشاسقوط وقایع و شواهد روزانه، مطالب و مقالات رهبران، متفکران و فعالان و شاهدان این انقلاب را منتشر خواهیم کرد. مصاحبه و میزگردهای مهم و مناقشه‌برانگیز این اتفاق تاریخی را به سه زبان فارسی، فرانسه و انگلیسی (و شاید زبان‌های بیشتری در آینده‌ای نزدیک) منتشر خواهیم کرد.
انقلاب حرکتی است تابعِ یک ضرورت، ضرورتِ یک ملت، و این ضرورت تابعِ تاریخ است. ما اینجا ثبت تاریخ می‌کنیم. ثبت تاریخِ ملتی که «نه گفتن» را آموخت، ملتی که تسلیم نشد و سرسپردگی را با نافرمانی عوض کرد. ثبت تاریخ زنان و مردان، از آن لحظه‌ای که دیگر تسلیم ظلم نشدند تا آزادی را به دست آوردند.
زن، زندگی، آزادی.
