نخستین کتاب بهرام بیضایی با عنوان «ماهی» از سوی نشر بیشه در خارج از ایران منتشر شد. این اثر فیلمنامه‌ای است که ۱۶ سال قبل نوشته شد اما در ایران فرصت انتشار پیدا نکرد.
در توضیحی که آقای بیضایی درباره این کتاب داده، آمده است:« فکر «ماهی» پشت صحنه‌ اجرای «شب هزارویکم» به سرم زد! یک سالی سعی کردم آن را ننویسم. ولی از ذهنم نرفت. نوشتم که ذهنم را آزاد کنم و به کار دیگری برسم.»
آن گونه که آقای بیضایی نوشته است: «در بررسیِ مشورتیِ پیش از درخواست مجوّزِ رسمیِ ساختن فیلم، توصیه کردند اصلا آن را برای درخواست مجوّز به هیچ جا نفرستم؛ و می‌دانید که من معنی کلمات را اندکی تا حدودی می‌دانم! رفتم سراغ انتشار و باید نسخه‌ تایپ شده‌ا‌ی با جلد موقّت می‌بردیم که البتّه بردیم. این‌جا هم در بررسیِ مشورتی خیلی خیلی متاسف بودند! گمانم صدتایی از حروفچینی را که جلدِموقّت برای مجوّز شده بود، بدونِ اسم ناشر، مثلِ گوشت قربانی قسمت کردیم. البتّه در ایران معمولا ماهی را قربانی نمی‌کنند.»
فیلمنامه «ماهی» داستان زنی است خیابانی که درگیر ماجرایی پیچیده می‌شود. به ظاهر با مردی به نام غضنفرپور ازدواج می‌کند، اما در واقع ماجرا، وسیله‌ای می‌شود برای انتقام‌گیری از افراد دیگر، از طرف همسری که مدام در جست‌وجوی پیشینه ارتباطات همسر خیابانی خود است.
زبان کتاب مانند بسیاری از آثار دیگر بیضایی دارای ویژگی‌هایی است که آن را از متن ساده یک فیلمنامه به سمت اثری ادبی-زبانی پیش می‌برد.