۲۰ مه‌ی ۱۷۹۹ تا ۱۸ اوت ۱۸۵۰ - فرانسوی
انوره دو بالزاک نویسنده‌ی پُرکار و پرآوازه‌ی قرن نوزدهم فرانسه، پایه‌گذار رئالیسم در اروپا و خالق کتاب‌های بی‌نظیری چون «آرزوهای بر باد رفته» و «بابا گوریو» است که در عمر کوتاهِ 51ساله‌ی خود، تأثیر شگرفی بر ادبیات فرانسه و جهان گذاشته است.
زندگینامه انوره دو بالزاک
انوره دو بالزاک (Honoré de Balzac) در خانواده‌ای متوسط در شهر تور فرانسه به دنیا آمد. از 8 تا 14سالگی در مدرسه‌ی شبانه‌روزی به تحصیل پرداخت. در سال 1814 به‌همراه خانواده به پاریس رفت و دو سال دیگر به تحصیلات خود ادامه داد. پس از آن، به مدت سه سال نزد یکی از دوستان خانوادگی به کار وکالت پرداخت. در سال 1819 پدر بالزاک بازنشسته شد و خانواده‌ی او به دلایل مالی، ناگزیر خارج از پاریس سکنی گزید. انوره دو بالزاک با وجود عدم تمایل خانواده، کار در وکالت را رها کرد و در پاریس ماند تا نویسنده‌ی مشهوری شود.
در آن دوره، دو ژانر خاص از رمان‌ها، هم از نگاه منتقدان و هم از نظر عموم مردم، مورد استقبال بود: رمان‌های تاریخی و رمان‌های شخصی که در آن‌ها زندگی یک فرد خاص با جزئیات روایت می‌شود. انوره دو بالزاک در ابتدا، با پیروی از والتر اسکات، به نوشتن رمان‌های تاریخی پرداخت که در آن توفیقی نیافت و خود، بعدها از آن به عنوان «مزخرفات ادبی» یاد کرد. پس از آن بود که به نوشتن رمان‌های شخصی روی آورد.
آثار اولیه‌ی انوره دو بالزاک که در آن ایام برای گذران زندگی نوشته می‌شد، چندان از اقبال و همراهی خوانندگان برخوردار نشد. پس بالزاک تصمیم گرفت در حوزه‌ی نشر و چاپ به فعالیت بپردازد که این کار نیز جز ناکامی مالی و بدهی فراوان، نتیجه‌ای برای وی در بر نداشت. انوره دو بالزاک در سال 1829 اولین اثر قابل توجه خود، «فلسفه‌ی زندگی زناشویی» را منتشر کرد. پس از انتشار رمان «چرم ساغری» در سال 1831 و دستیابی به شهرت، انوره دو بالزاک تمام وقت خود را صرف نوشتن کرد.
مناسبات اجتماعی، روابط عاشقانه و مرگ انوره دو بالزاک
با وجود اینکه انوره دو بالزاک ساعت‌های طولانی در روز را به نوشتن می‌گذراند، همچنان زمانی را به برقراری روابط اجتماعی و شرکت در میهمانی‌ها و محافل اختصاص می‌داد. او به دلیل مهارت خود در داستان‌سرایی و آشنایی با شخصیت‌های مشهوری نظیر ویکتور هوگو، در محافل پاریس چهره‌ای محبوب بود.
انوره دو بالزاک در طول زندگی خود با زنان متعددی روابط عاشقانه داشت که هر یک به نوعی بر زندگی او تأثیر گذاشته یا الهام‌بخش شخصیت‌های داستان‌های وی شدند. اولین عشق او ماریا دوفرسنی بود، نویسنده‌ای که با مردی بسیار مسن‌تر از خود ازدواج کرده بود. ماریا در سال 1834 دختر بالزاک، ماری-کارولین، را به دنیا آورد. مادام دو برنی زنی بسیار مسن‌تر از انوره دو بالزاک بود که در دوران دشواری‌ها و پیش از به شهرت رسیدن انوره، در جایگاه مادر و معشوقه‌ای همراه، حمایت‌های مالی و معنوی بسیاری از وی کرد. از میان زنانی که انوره دو بالزاک به آن‌ها دلبستگی پیدا کرده بود، با کنتس اولین هانسکا، همسر یکی از ملاکین لهستانی، مکاتبات طولانی‌مدتی برقرار کرد و در نهایت، در سال 1850 و در زمان بیماری بالزاک، این دو با یکدیگر ازدواج کردند.
انوره دو بالزاک به علت ساعت‌های کار طولانی و عادات نامناسب روزانه، همیشه از بیماری و مشکلات جسمانی در رنج بود. وی در 18 اوت 1850 در حالی که 51 سال بیشتر نداشت، از دنیا رفت و در آرامستان پرلاشز در پاریس به خاک سپرده شد.
معرفی معروف ترین اثر انوره دو بالزاک
باباگوریو
کتاب باباگوریو، رمانی کلاسیک نوشته ی اونوره دو بالزاک است که نخستین بار در سال 1835 به انتشار رسید. این رمان جاودان، داستان تراژیک پدری را روایت می کند که عشق افراطی اش به دو دخترش، او را به ورطه ی نابودی می کشاند. رمان علاوه بر این موضوع، به نجیب زاده ای جوان اما فقیر می پردازد که برای به دست آوردن ثروت خود به پاریس آمده است. این جوان با گذشت داستان با گوریو دوست شده و وارد زندگی او و دخترانش می شود. کتاب باباگوریو با ارائه ی داستانی بسیار جذاب، جامعه ای را در کانون توجه قرار می دهد که جاه طلبی و پول پرستی را ارزش های خود می داند.
لینک کتاب:
آثار موجود از انوره دو بالزاک را در لینک زیر جستجو کنید:
منابع:
Wikipedia
Naakojaa
Ketabrah
Comments