مهدی فاتحیدرسال ۱۳۵۶ درآبادان، شهری در جنوب ایران به دنیا آمده و خودش را این طور توصیف می کند:

کودکيم را با جنگ و بعد از آن با جنگ زدگی و آوارگی در تهران گذراندم. دوران دانشگاهم را با خاتمی و انجمن دانشگاه آغاز کردم و با سرخوردگی دور دوم به پایان رساندم. فعالیت مطبوعاتیم را با شروع فشارها آغاز کردم و با دلزدگی به پایان رساندم. سی سال زندگیم چکیده‌ای شد از تاریخ پرهیاهو و بی‌سرانجام کشورم و ناخواسته دریافتم کسی که در این دوران به دنیا می‌آيد يک محکوم ابدی است که جز نوشتن کلماتش روی این دیوارها راه دیگری برای زیستن ندارد.

از سال 82 با کار در بخش ادبی و سینمایی روزنامه‌ها و مجلات شروع به کار کردم و اولين داستانم در همان سال در مجله گلستانه به چاپ رسید. از سال 88 با بسته شدن فضای مطبوعات فعالیتم را در وبلاگ زنو با معرفی کتاب و فیلم ادامه دادم و بیشتر آرشيو کارهای مطبوعاتی سال‌های قبلم را در این وبلاگ گذشتم. در سال 84 اولین مجموعه داستانم را با عنوان «شلیک به پیانیست» به نشر نیلا سپردم که بعد از پنج سال ماندن در وزارت فرهنگ و نپذیرفتن اصلاحات، امسال با حذف دو داستان اصلاحیه خورده‌ی کتاب به چاپ رسید. مجموعه داستان دومم به نام «مردم عادی زندگی معمولی» در سال 88 توسط نشر نی منتشر شد. سال بعد رمان «ورق بازها» را توسط نشر چشمه برای چاپ فرستادم و بعد از آن رمان کوتاه «دورگه» را که هر دو با هم رد شد. سال قبل نیز برای یکی از داستان حذف شده از مجموعه‌ام برنده‌ی تندیس جایزه‌ی هدایت شدم که بعد از آن در چند نشریه فارسی زبان بیرون از کشور همراه با چند تایی از مقالاتم چاپ شد.

در زمینه ترجمه علاوه بر مقالات ادبی که در مطبوعات و وبلاگم منتشر کرده‌ام کتابی از دیمون نایت با عنوان اصلی Creating Short Fictin  به نام «داستان نویسی نوین» ترجمه کرده‌ام که توسط نشر چشمه به چاپ دوم رسیده است و به تازگی نیز ترجمه‌ای از کتاب «خاطره ای از کریسمس» ترومن کاپوتی را توسط نشر مروارید منتشر کرده‌ام.