سال 1355 در هرات متولد شدم. از چهار سالگی مشقِ آوارگی کرده‌ام تا به حال. هر روز به شکلی. سال‌ها گذشتند و حال اين آوارگی آن آوارگی نيست. «سنگ‌هاي آتش زنه» اولين دفتر شعرم بود. نشر نيکا در سال 1377 آن را منتشر کرد. شعرهای آن دفتر، شعرهايی ميهنی بود که به اقتضای وضعيتِ وطنم گفته شده بود ـــ.تجربه‌ای که بعد از چاپ آن کتاب ادامه ندادم ـــ. از ميان نوشته ها و شعرهای بعد از سنگ های آتش زنه، کتاب«ها» سال 1385 توسط نشر نيکا در تهران منتشر شد؛ کتاب «بی راوی» هم در سال 1390، توسط انتشاراتِ کندوکاو، به چاپ رسيد. اين دو کتاب به منِ اکنونم بسيار نزديک‌اند.

در نشريه های فارسی زبان، مقاله هايیي پيرامونِ ادبيات پيشرو فارسی نوشته ام که شايد در آينده در قالب مجوعه مقالات نشر شود. افزون بر اين رمانِ «دستِ بی سرنوشت» و «جرينگست»( شعرهای اين چهارده سال) نيز آماده‌اند برای انتشار... تا کی برسد وقت‌شان!